Όμως πολλοί από εμάς τους κάνουμε την ζωή πιο δύσκολη,δεν τους δίνουμε δουλειά,τους αντιμετωπίζουμε με οίκτο και δυστυχώς ούτε η κοινωνία τους αντιμετωπίζει με τον σωστό τρόπο,διότι υπάρχουν ράμπες μόνο στους δρόμους και όχι σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες,όμως και οι ράμπες που υπάρχουν στους δρόμους πολλές φορές παρεμποδίζουν τα άτομα με ειδικές ανάγκες διότι κάποιοι τις αγνοούν και τις βρίσκουν ιδανικές για παρκάρουν το όχημα τους.
Όλοι μπορούμε να κάνουμε καλύτερη την ζωή αυτών των ανθρώπων.
Στην παιδική μου ηλικία είχα ζήσει από κοντά ένα τέτοιο άτομο το οποίο προσπαθούσε να γίνει ένα με εμάς,αλλά οι περισσότεροι όταν το βοηθούσαν το έκαναν είτε από συμφέρον είτε για να δείχνουν καλύτεροι.Λίγοι από αυτούς νοιαζόταν για το πως νιώθει αυτό το άτομο που δεν έφταιγε σε τίποτα να ζει μία χειρότερη ζωή από εμάς και αυτό γιατί κάποιοι το περιφρονούσαν.
Μπορείτε να φανταστείτε την δική σας ζωή πάνω σε ένα καροτσάκι;Μπορείτε να σκεφτείτε πως θα ήταν να δέχεστε τον οίκτο κάποιων ή την περιφρόνηση κάποιων άλλων;Και αυτό γιατί;Γιατί γεννηθήκατε διαφορετικοί στην εμφάνιση από αυτούς...
Αν βάλετε τον εαυτό σας στην δική τους θέση ίσως να φερθείτε καλύτερα σε αυτήν την ομάδα ανθρώπων,γιατί σίγουρα δεν θα θέλατε να σας συμπεριφέρονται με τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε εμείς σε αυτούς.Όπως αυτοί ξεπερνούν τα όρια της "φύσης" τους και καταφέρνουν πράγματα που μοιάζουν απίθανα,έτσι και εμείς μπορούμε να ξεπεράσουμε τα όρια της δικής μας "φύσης" που μας κάνει να αντιμετωπίζουμε αυτά τα άτομα με λύπηση.
Προσπαθώντας να πλουτίσουμε τις τσέπες μας,ας προσπαθήσουμε να πλουτίσουμε και στις καρδιές μας.
Έφτασε η στιγμή για να πούμε και ένα μεγάλο "μπράβο" σε όσους δίνουν την ζωή τους γι'αυτά τα άτομα.Θέλει μεγάλη δύναμη...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου